BİR DOĞUM GÜNÜ HEDİYESİ

Övgü şiiri yazmış Ekrem bizim Sadi’ye

Söyledikleri doğru

Kalkıp da inkâr mı edelim

Kıskanalım mı kırk yıllık arkadaşımızı

Kapı komşusu övmüş diye

Baktım “Bugün Sadi Köksal’ın yaş günü” diye yazıyor

Facebook sağ köşede

Uzaklarda, Ankara’dayım

Yanında olamayacağıma göre

Bir de ben öveyim de koltukları iyice kabarsın

Yetmişini aşmış adama

Olur mu bundan daha güzel, daha anlamlı hediye

Arkadaşız

Hilesiz hurdasız ve de çıkarsız

Hiç küsüp darılmadık birbirimize

İkimizde kalır konuşup tartıştıklarımız

Şakasız arkadaşlık mı olur

Aklına geldikçe sorar

“Senin kafan mı büyük, benim kafam mı?” diye

Arar Ankara’ya her gelişinde

Ben de takılırım ona

Derim ki:

“Kapının önüne kadar bırakmasam

Bulamaz çocuklarının evini”

Güler, o değişmeyen gülüşüyle

“Hıhıı” diye

Bir de övünürmüş Mucur’a varınca

Benim için dermiş ki:

“O, benim Ankara’da özel şoförüm

Ne zaman gitsem emrimde”

Çok uzatmadan şunu da söyleyeyim

Pek de duygusaldır

Ağlayıverir hemen

Biliyorum ki bu şiiri okuyunca gözleri yaşaracak

Koltuğuna iki karpuz sığmaz olacak

Kim bilir ne zaman doğdu

Otlar biçilirken mi, harman kalkarken mi

Koç katımında mı

Her neyse

Kağıt üzerinde doğum günü bugün

Ankara’ya gelince baklava, börek feda olsun

Ama şimdilik bu şiir ona hediye

……………………………………….
Numan Kurt
19 Mart 2017

"HAİKU"LARINI ÇOK SEVDİM

O güzel şair

Orhan Veli der ki bir şiirinde

“Eskiler alıyorum

Alıp yıldız yapıyorum”

Ben, ne eskiler alıyorum

Ne de eskilerden yıldız yapıyorum

Zaman zaman eskilere dalıyor

Can dostları, arkadaşları, dostları anlatıyorum

Bugün kim mi anlatacağım kişi

Anadolu bozkırının küçücük bir ilçesinde Mucur’da

Işık saçan biri var

Muzaffer Yıldırım, emekli öğretmen

Hep güzellikler üretmektir işi

Okudunuz mu bilmem

Zekâ ürünü yazdığı haikular

Haiku ne mi

Beş yedi beş heceli Japon şiirleri

Az söz, derin anlam

Bugün anlatacağım kişi de

Bu şiirlerin en güzellerinİ yazan adam

Böyle dedim ama

İnandırıcı olmak için de

Alın size iki örnek Yıldırım'dan

“dertlidir yürek

ömrün kara kutusu

açma dökülür”

“topla çıkar çarp

hayat matematiktir

son/uca doğru”

Kırk yıldır sürer dostluğumuz

Sınırlı, saygılı, ölçü içinde

Her gidişimde Mucur’a

Alır götürür beni bahçesine bağına

Ağaçlar, çiçeklerle donanmış bir bahçe

Eteğini dayamış dereye

Doyum olmaz sohbeti bir yana Muzaffer öğretmenin

Tadı hâlâ damağımda

Kulübesinin önünde yediğimiz

Tulum peyniriyle fırından yeni çıkmış pidenin

Şimdilerde çoktan aştı yetmiş duvarını

Görüp konuşsanız

Giyimi, kuşamı, hayata bağlılığıyla

Sanki delikanlı

Umurunda olmadı geçirdiği rahatsızlık

Eski eşyalara merak sardı

Yüz, iki yüz yıllık antikalarla

Müze oluşturdu bir odalık

Uğrayın yolunuz düşerse oraya

Hangi birini sayayım

Hayran olursunuz biriktirdiklerine

İbriğinden tut, yüz yıllık kocaman kağnıya

Bir gidişimde dedi ki bana:

“Müzedir, bağdır, bahçedir yordu beni

Söyle bakalım ne yapabilirim

Hem oyalayıcı hem ilgi çekici”

Bilgisayar almasını önerdim

“Yazıp çiziyorsun

Senin için bulunmaz arkadaş olur” dedim

İyi ki dediğimi yaptı

Şiirleriyle, yazılarıyla pek çok yeni dosta ulaştı

Hayat doluydu, hayata daha da bağlandı

Selam olsun bu güzel dosta

İyi biliyorum

“Beni çok övmüşsün” diye kızacak bana

Ama

Dost da olsak

Benden büyük olsa da yaşı

Hani demiştim ya:”Yiğidin hakkını yiğide ver!” diye

Bu kez dinlemeyeceğim

Işığıyla aydınlatan, bu dostu

Bu vefalı arkadaşı

……………………………….
Numan Kurt
30 Mart 2017