Nereden esti aklıma bilmem
Adını yazdım paylaşım sitesine
“Erdoğan Munis” diye
Çıktı karşıma o güler yüzlü haliyle
Hani ilkokulda, ortaokulda, lisede
Öğretmenler olur ya çocukların, gençlerin
Ben de yüksek okulda hayrandım ona
Hem öğretmenliğine hem de ressamlığına
Keyifli geçerdi “Yazı” dersi
Biz, Türkçe bölümünde okurken
Yazının her çeşidini öğrenirdik
“EVRİMİ İLE YAZI SANATI” yazarından
Ya “Sanat Tarihi”ne ne demeli
“Revak”larla, “sütun”larla dolu
Bu, bize göre sıkıcı, dersi
Öyle anlatırdı ki projeksiyonla
Çıt çıkmazdı
Okulun bodrum katından
İdeolojiler aklın önündeydi o yıllar
Bu güzel insana
Bir Anadolu ilinde, Konya’da
Her yıl sergiler açan
Şimdi ülkenin tanıdığı ressama
Haksızlık bile ettiler
Nasıl mutlu oldum
Görünce öğretmenimi
Şimdi altmış beş yaşındaki öğrencisi
Hep hayranlıkla, minnetle, sağlık dilekleriyle anacak
Doksan yaşını geçmiş; ama dimdik ayakta duran
Ressam, örnek insan
Erdoğan Munis’i
Bize emeklerinizle yaşattığınız üç yıl için
Teşekkür ediyor
Ellerinden öpüyorum öğretmenim
Numan Kurt
