“Türküler yüreğini arıtır adamın, insanları birbirine yaklaştırır.”
Cengiz Aytmatov
Türküler özümüzdür
Türküler sözümüzdür
Türküler halayımız, neşemiz
Türküler ağıdımız, iç sızımızdır
Ne zaman vurulsa sazın teline
Söylense bir memleket türküsü
Ayrılık vardır, sevda vardır o türkülerde
Sızlatır içimi, dokunur yüreğime
Ne kadar isterdim saz çalıp türkü söylemeyi
Anadolu halkının ağıdını, acısını, neşesini dile getirmeyi
Bende yok çalıp söylemek
Olsun
Çalıp söyleyemesem de
Nasıl severim bir bilseniz
O memleket, o köy türkülerini dinlemeyi
Bedri Rahmi şöyle der bir şiirinde:
“Şairim
Zifiri karanlıkta gelse şiirin hası
Ayak seslerinden tanırım
Ne zaman bir köy türküsü duysam
Şairliğimden utanırım “
Ben de ne zaman duysam
“Emirdağı” “Çeşmi Siyah” “Ellerini Çekip Benden”
Türkülerini
Daha daha nicelerini
Şair olmasam da, şiiri ayak sesinden tanımasam da
Hayranlıkla dinlerim
Yürekten kopan türküleri
Şimdi de Öner’i dinliyorum
Elinde sazı, dilinde sözü
Yazmış, bestelemiş
Katmış sözüne sazın tınısını
Yürekten söylemiş
Yıllar sonra
Bizleri, elli yıl öncesinin okul arkadaşlarını
Bir araya getirdiği toplantılarda
Bizim yöreden
Neşet Usta’dan, değişik yörelerden söyler
Özlem giderdiğimiz buluşmalarda
Geniştir dağarcığı
Sevdiğim türküleri de söyledi
“Emirdağı birbirine ulalı” dedi
“İşte gidiyorum çeşmi siyahım” dedi
Sesi saza, sazı sese ekledi
Yine Neşet'ten söylemiş
“Yarden ayrı düşeli” demiş
Göçüp giden arkadaşlarımıza göndermiş
Dinledim; duygulandım
Ne geliyorsa içimden
Döktüm ak kağıda
Yazdım
………………………………………………..
Numan Kurt
