SAKALINI SEVSİNLER

(Hayrullah Yılmaz'a)

“Sen çok uğraşıyorsun bu Hayrullah’la!” diyor arkadaşlar
Ne yaptım uğraştım da
“İnsanın arkadaşı olmalı” dedim
Hep övdüm
Yaşadığı komiklikleri anlattım
Kötü mü ettim
Eşini dostunu, arkadaşları az da olsa
Gülümsettim

Haydi siz siz olun da şu fotoğrafı görünce yazmayın
Oturmuş pencere kenarına
Gülümsüyor bana
Dayanamadım
Dedim “Çekeyim bu sevimli adamın fotoğrafını
Anlatayım şu güzel yüzü hem de sakalını”
Ne yalan söyleyeyim sakal da yakışmış
Yüzde ne kadar çukur varsa kapatmış

Ne zaman ki bu sakal uzadı
Bizimki “Ben, Cengiz Han’ın torunuyum.” diye övünmeye başladı
Nereye gidecek olsam kendi başıma
Yanıma arkadaş ararım
Hemen Hayrullah gelir aklıma
Geçenlerde bir öğretmen ağabeyimiz
Davet etti beni “Siteler”e
“Çay, kahve içelim, sohbet edelim” dedi
Birlikte gittik
Okuldan, arkadaşlardan söz ettik

Haa! Az kalsın unutuyordum
Varınca arkadaşın yerine
İlk karşılaşıp girerken içeriye
Tanıştırdım onları
“Hocam…” dedim, “bu arkadaş Moğolistanlı”
Şöyle bir baktı yüzüme Faik Bey
“Memnun oldum.” dedi, inandı
Nasıl inanmasın
Gözler çekik, sakal tam keçi sakalı

Ne yapayım, ara sıra takılıyorum arkadaşıma
Hiç alınmaz şakalarıma
Haydi bir de yazayım içimden geçeni
O, dünyanın bir güzel insanı
Boşuna söylememiştim daha önce
“İNSANIN BÖYLE ARKADAŞI OLMALI”
................................
Numan Kurt
10 Şubat 2019