Yıl bin dokuz yüz elli iki
Köyümde bir yenilik var
İlk fotoğrafta gördüğünüz bir aralık, bir oda kerpiç eve
Ali amcamın toprak damlı köy odasına
Açılır Tarım Kredi Kooperatifi
İlk memuru Abdullah Orhan amca
Âşıklar köyünden Hacıbektaş'ın
O şimdi bir çınar gibi hayatta
Tok sesi, tatlı sohbeti, yıllar geçse de
Kulaklarımda
İki yıl sonra, bin dokuz yüz elli dörtte
Babam Hasan Kurt girer memur olarak buraya
Adı üstünde kooperatif
Ortaklarla kurulmuş
Üye olan köylülerimizin fotoğrafları beyaz badanalı
Kerpiç duvarda
İlgimi çekerdi duvardaki bu bir panoya yapıştırılmış fotoğraflar
Bakardım ara sıra da olsa
İki masa, sandalyeler, daktilo ve dosyaların bulunduğu
O küçük odaya vardıkça
İşte o fotoğraflardaki kişilerden
Kim o zamanlar veda etmişse dünyaya
Üzerinde kırmızı bir çarpı vardı
Ve bu duvardakilerin hepsi İlicekli Debrah amcanın mekinesinden çıkmış
Siyah beyaz fotoğraflardı
İşte altmış küsur yıllık bu fotoğraflarda gördüğünüz kişiler
Fotoğraflarına baktıkça
Çoğu hayal meyal da olsa çocukluk, gençlik yıllarımın
Tekrar içine girdiler
Hepsi bu kadar değildi duvardakilerin
Daha fazlaydı ortaklar
Köye gidip araştırdım
Bakmış göründüler, “Başka yok, bulamadık.” dediler
Şimdi bu siyah beyaz fotoğrafları görenler
Soruyorlar bana
“Benim babam, benim dedem de var mı?” diye
Varsa eğer fotoğraflarda o insanlar
Kırpıp gönderiyorum
Soranlara
Ne mi anlatıyor bu fotoğraflar bana
Her baktığımda onlara
Onların yaşayışları, huyları, toprakla boğuşmaları gözümde canlanıyor
Zaman öyle geçiyor ki
Şimdi onların hiçbiri yok hayatta
Günü yaşamanın, nefes almanın değerini
İnsan daha iyi anlıyor
Şu bir gerçek ki
Onların da umutları, hayalleri vardı
Oldu, olmadı
Yaşayıp göçüp gittiler
O duvardaki siyah beyaz fotoğrafları
Bize hatıra kaldı
Şimdi tek tek tanıtsam
Kim tanır ki birkaç köylümden başka
Duvardaki fotoğraflarıyla anmak istedim onları
Belki okurlar da “Aaa, bu benim babam, bu dedem, bu babamın amcası!” der
Çocukları, torunları
O küçük oda mı
Gördüğünüz gibiydi
Birkaç yıl önce oradan geçtiğimde
Eğilse de yıkılmamış direnmişti zamana
Her baktığımda fotoğrafına
Babamı ve duvardaki büyüklerimin fotoğraflarını hatırlatır bana
.............................
Numan Kurt
29 Ekim 2020
