Orhan Veli Kanık, bir şiirinde şöyle der: "Gün olur alır başımı giderim" O şiir de alır götürür insanı her dizesiyle. İlgi duyanlar onun "Gün Olur" şiirini okusunlar. Otuz altı yaşında hayata veda eden, şiirimizin biçim ve öz olarak değişimine öncülük eden bu büyük şairi saygıyla anarken önce o güzel şiirin üç dizesini paylaşıyorum:
“Dünyalar vardır, düşünemezsiniz
Çiçekler gürültüyle açar
Gürültüyle çıkar duman topraktan”
Sonra da ondan esinlenerek "Gün olur, aklıma geleni yazarım." dedim kendi kendime.
Orhan Veli'nin yanında bir nokta bile olamam; ama ben de anlık duygularımı döktüm dizelere.
***
Yelkovan kuşlarını hiç bilmem ben
"Gün olur takılır peşlerine giderim" diyemem
Ama baharda
Çıkarken gün yüzüne sarı çiğdemler
Gürültüyle açarken başka başka çiçekler
Dumanı çıkarken sabah güneşiyle toprağın
Tanırım, bilirim
Ürkek, korkak sekişiyle serçeyi
Ve de attığım yeme koşan güvercini
Saçak altına yuva yapan kırlangıcı
O bet sesiyle susmayan kargayı
“Martılar" mı dediniz
Ancak deniz üzerinde görürüm martıları
Oysa
Benim bozkırıma çok uzakta
O güzel kuşların kanat çırptığı mavilik
Yirmi dört yaşında ilk kez gördüğümde
Baktım beyaz martılara
Süzülürken hepsinin gözü balıkta
Beninki de böyle bir şiir kardeşim
Anda gelen duyguların yazımı
Şimdi sırası mı derseniz martının, kırlangıcın, serçenin
Hele de yelkovanın
Ne yapayım, bazen de böyle yazmak gerekiyor
Çivisi çıkarken ülkenin ve de dünyanın
Ata’nın kurduğu değerler
Yıkılırken yüz yılın hıncıyla
Bir de hakarete uğruyor kurtarıcımız, kurucumuz
Onun adını hiç anmayan
Minnet duygusunu sunmayan
"Fesli"nin ziyaretçisi sarıklı, cüppeli adam tarafından
Utanmazca
Can verirken fidanlarımız yaban ellerde
Ülkesinden kaçanlar, vatanları için savaşması gerekenler
Salla başını, al maaşını bizden rahat yaşıyorlar
Köyde, kentte
Adım başı her yerde
Pahalılık cep yakıyor, yuva yıkıyor
İşini kaybedenler, eve ekmek götüremeyenler
Çaresiz hep aklımda
Bir onlar mı
Değişti tüm değerlerimiz, davranışlarımız
Bir araya gelemez oldu dostlarımız, arkadaşlarımız
Her şeye kuşkuyla bakan insanlar olduk
Pek çoğumuz yaşamayı eve kapanmakta bulduk
Gökyüzünün güzelleri kuşlarla başladım şiire
Aldı götürdü beni kuşlar başka dertlere
İsterim ki artık barış güvercinleri uçsun
Ülkemde
Orhan Veli ile başladım
Melih Cevdet'in "Anı" şiirinden bir dörtlükle bitireyim
Sözlerimi anlayana yetireyim
“Bir çift güvercin havalansa
Yanık yanık koksa karanfil
Değil unutulur şey değil
Çaresiz geliyor aklıma”
…………………………………………………………
Numan Kurt
27 Temmuz 2024
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder