ÖNER ve SİZLER, ÖZLEDİKLERİM

Aklıma geldi birdenbire
Dedim ki kendi kendime
“Şiirler yazıyorum bakıp bakıp eski fotoğraflara
Fotoğrafa şiir olur mu kardeşim
Yazılanlar o kağıt üstünde olanlara”

Durdum durdum duramadım
Baktım fotoğraflarına
Bir şiir de ona yazayım dedim
Kime mi, gönül dostu Öner’e 

Kağıdı, kalemi elime aldım

Aynı sınıfta değildik üç yıl boyunca

Yatılı, çizgili pijamalı öğrencilerdik ya tanırdık birbirimizi
O, okulun ufak tefek
Sevimli yaramazlarından
Dersleri nasıldı bilmem, ama
Okul tiyatrosunun baş oyuncularından
Kendi küçücük, ama
Dostluğuyla, gönül hoşluğuyla, soy adıyla
Tam bir “Pehlivan”

Tıkladım “arkadaşlık isteği” kısmına
Kırk altı yıl sonra karşımda
Pos bıyıklarıyla Öner
Geçenlerde bir fotoğrafının altına yazdım
Dedim ki şakadan
“Ot kalmamış yüksek tepelerde ama
Yamaçlar sanki bir orman
Bıyıklarını sevsinler senin
Sakın keseyim deme aman”

Yıllar sonra yoktu pek çok arkadaştan haberimiz

Öner'in çabasıyla buluştuk önce bu sanal âlemde
Bir araya getirdi arkadaşları
Nevşehir’de, Niğde’de, Antalya'da, Kırşehir'de
Elli yıl öncesindeki yakışıklı gençler
Olmuştu birer ak saçlı dede

Kızlarımız anneanne, babaanne

Mutlu oluyorum gördükçe

Eski arkadaşlarımı
Yaşasınlar çocukları, torunlarıyla sağlık içinde

Çay içerken görünce Öner’i paylaştığı fotoğrafında
Aklıma bunlar geldi
Yazmak istedim içimden gelenleri
Yine görmek isterim okul arkadaşlarımı
Ve gönül dostu Öner’i

…………………….......................

27 Aralık 2018
Numan Kurt

.