AK KAĞIT ÜSTÜNDE ELLİ YIL ÖNCE

"Siyah kalemde ne varsa beyaz kağıda o yazılır."

William Shakespeare

Yıllar öncesinin siyah beyaz fotoğraflarına ne zaman baksam ak kağıt üzerindeki yüzler beni o yıllara götürür. Öğretmenlik yıllarımda her sınıfta öğrencilerime okuduğum, onların da ilgiyle dinlediği bir öykü gelir aklıma. Doktor-Yazar Muzaffer Hacıhasanoğlu'nun "BİR FOTOĞRAF CANLANIYOR" öyküsü. İşte o öyküde elektrik direğinden düşen bir işçinin çamura bulanan aile fotoğrafındaki kişilerin yaşadıkları anlatılır.

Bu öyküden esinlenerek ben de birçok eski siyah beyaz fotoğrafa dizeler yazdım.

***

DÜDEN'İN SERİNLİĞİ ALTINDA

"Düden suyu beyaz, gömlekler beyaz

Bedenler genç, yüzler aydınlık

Hep sevmişimdir bu siyah beyaz fotoğrafları

Herkes bir tarafta şimdi

Bir sofra sohbetinin özlemiyle kaldık"

İlk paylaştığımda

Bunları yazmışım yıllar önce

Düden suyunun altında çektirdiğimiz fotoğrafın altına

"Daha da yazmalıyım." dedim

Anımsattığı ne kaldıysa aklımda

Yıl bin dokuz yüz yetmiş beş

Bir okul gezisi

Biz birkaç öğretmen ve ortaokul öğrencileri

Gece yarısı otobüsümüz Kemer'de

Bir ormanlık alanda mola için indiriyor bizi

Ve ben yirmi dört yaşında orada görüyorum ilk kez denizi

Bu fotoğrafta Düden serinliğinin

Yüksekten akan su sesinin altındayız

Ben, Erdoğan Ünsal, Ahmet Şimşek ve Muzaffer Yıldırım

Yüzümüze dokunan su damlacıklarıyla bir aradayız

Can dostlar, şimdi uzaklarda her birimiz bir yandayız

Gezdik Aspendos'u, Antalya'yı, Aksu'yu

Yılan gibi kıvrılan sahil yolundan geçtik

Gördük sırayla Manavgat, Alanya, Anamur'u

Öyle otobüs, uzun yol mu gördü Anadolu kasabasının çocukları

Hepsinin içi bulandı

Benizleri solmuş, ellerinde naylon torbaları

Cennet, Cehennem derken

Döndük Orta Anadolu yönüne Mersin'den

İşte bu ve daha birkaç fotoğraf

Elli yıl öncesinden bize hatıra kaldı

Baktıkça onlara eski dostları andım

Duygulandım, ne geliyorsa içimden ak kağıda yazdım.

...................................................

“ASKER OLDUM PİYADE…”

Yıl bin dokuz yüz yetmiş beş

Isparta

Üç asker

Aynı okuldan, Selçuk Eğitim Enstitüsü’nden

Ben ve sınıf arkadaşım Kazım Dağdibi, Türkçe

Duran Deveci; köylüm, akrabam, Matematik bölümünden

Çalışırken genç öğretmenler olarak okullarımızda

“Kısa dönem askerlik çıktı.” dediler

“Yedeksubay olarak yapacaksınız, hem de dört ay”

Durur muyuz böyle haber duyarız da

“Kaçmaz bu fırsat!” dedik o yılın temmuzunda

Isparta kırkıncı alayda

Yedi bin beş yüz kişiyle birlikte

Fotoğrafta gördüğünüz üç askerdik

Kısa dönem de olsa kolay mı askerlik

Ha bugün ha yarın

Sanki yıllarca askermişiz gibi

Gazete haberlerine kanarak

Erken terhis bekledik

Yemekleri beğenmeyen koşardı fırına

Lahmacun kuyruğuna

Uzar giderdi kuyruk

Sıramız gelince de fazla vermezlerdi

Alırdık birkaç tane doyumluk

Kısa dönem diye merasim elbisesi de vermediler

Çarşı izninde dağılırdık binlerce asker

Sırtımızda talimde giydiğimiz elbiseler

Atış günleri tam bir komediydi

Tüfeği omzuna dayayan “Ateeeş!” emrini duyunca basar tetiğe

Kendi sırt üstü gider

Mermi nereye, hedef nere

Anlatacak daha neler neler var

Biter mi askerlikten anılar

Kafanızı şişirmeyeyim

Fotoğrafı görünce

“Yıllar nasıl da geçti!” dedim

Fotoğraf çok şeyler anlatıyor ama

Yine de birkaç dize yazmak istedim

.......................................................................

Numan Kurt

6 Ocak 2025